ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΛΥΡΙΚΗ
Σήμερα Σάββατο 7/2/2009 η Συνέλευση της Εξεγερμένης Λαϊκής Σκηνής αποφάσισε να αποχωρήσει από το κτίριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, έχοντας κατακτήσει 9 μέρες και νύχτες αυτονομίας, ελευθερίας, δημιουργίας και αυτοοργάνωσης στην πράξη.
Πράξη 1η
Απελευθερώσαμε την Ε.Λ.Σ. ως απάντηση στο πνίξιμο κάθε ελεύθερης έκφρασης, την επιβολή πλαστών επιθυμιών, την τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων και την καταστολή. Όταν ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματα καταπατώνται με χημικά, σφαίρες και βιτριόλι έχει έρθει η στιγμή να πάρουμε θέση.
Πράξη 2η
Οικειοποιηθήκαμε ένα σύμβολο καθεστωτικής τέχνης επαναπροσδιορίζοντας τις σχέσεις μεταξύ δημιουργού και θεατή, δάσκαλου και μαθητή. Για 9 μέρες ένα μωσαϊκό ανθρώπων που συναντηθήκαμε το Δεκέμβρη, ζυμωθήκαμε μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και ενώσαμε πολιτική και τέχνη, μέσα κι έξω από τη Λυρική. Δεν διαχωριζόμαστε σε καλλιτέχνες και μη, είμαστε ο ανθός της ζωής.
Όποιος νομίζει ότι η λήξη της κατάληψης σημαίνει το τέλος της ανυπακοής τζάμπα χαίρεται. Δεν παραδίδουμε σε Νιάρχους, Λαμπράκηδες κι άλλους «ειδικούς» τον πολιτισμό που ούτως ή άλλως δεν τους ανήκει. Η παρουσία και η δράση μας στο χώρο της Ε.Λ.Σ. καταδεικνύει ότι η διάκριση «υψηλού-χαμηλού» πολιτισμού όχι μόνο δεν υφίσταται ουσιαστικά αλλά αποτελεί έκφραση εξουσιαστικών σχημάτων που μας διαιρούν και μας περιχαρακώνουν. Για μας η τέχνη είναι ένα πεδίο σύγκρουσης.
Πράξη 3η
Εμείς συνεχίζουμε να οργανωνόμαστε, να εκφραζόμαστε και να δρούμε στους δημόσιους χώρους, να συμπράττουμε και να συνδημιουργούμε στη βάση της αυτονομίας και της αυτοοργάνωσης.
Η κατάληψη αυτή έκλεισε έναν πρώτο κύκλο, ο οποίος μας περιείχε όλους. Θα συνεχίσουμε ως φυγόκεντροι θύλακες, διαχέοντας την κοινή μας εμπειρία και δυναμική προς τα έξω σε κάθε γειτονιά, πάρκο και δρόμο.
Παράλληλα με την κίνηση μας οι εργαζόμενοι και καλλιτέχνες της Όπερας Teatro Colon του Buenos Aires, εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στο εγχείρημά μας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών τους ενάντια σε 500 απολύσεις και την ουσιαστική διάλυση της Όπερας.
Μηνύματα συμπαράστασης ήρθαν ακόμη από το πανεπιστήμιο του Ροζάριο της Αργεντινής, την κίνηση «Εξεγερμένες Γυναίκες της Βραζιλίας», από τη Βενεζουέλα, και την Ένωση Λαϊκών Συγγραφέων του Εκουαδόρ (UNAPE). Είμαστε αλληλέγγυοι σε όλους αυτούς και καλούμε κάθε εργαζόμενο να επαναπροσδιορίσει το ρόλο του μέσα στις κυρίαρχες σχέσεις και δομές.
Οι καλλιτέχνες της ζωής δεν είναι οι γελωτοποιοί της εξουσίας. Δεν θέλουμε να γίνουμε ανθρώπινες χειροβομβίδες κρότου-λάμψης στο οπλοστάσιο της ψυχικής καταστολής, αλλά πυροτεχνήματα χαράς και συγκίνησης στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση. Προτρέπουμε τους ανθρώπους να προβούν σε ανάλογα εγχειρήματα, να συναντηθούν και να συνδιαμορφώσουν πειράματα αυτονομίας.
Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται. Συμπαράσταση στους τραυματίες της εξέγερσης. Άμεση απελευθέρωση στους συλληφθέντες.
Επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων. Όχι στην τσιμεντοποίηση.
Είμαστε αλληλέγγυοι στο λαό της Παλαιστίνης.
ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ - ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Προσεχώς 4η πράξη
http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com
apeleftheromeniliriki@gmail.com
μπραβο παιδια και εις ανωτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήολοι στους δρομους
να δουμε τα καθεστωτα να γκρεμιζονται
τους λαους να αφυπνιζονται
τα συνορα να καταρρεουν
τη στρατευμενη και οργανωμενη τεχνη
να σπαει την τρομοκρατια των καπιταλ-ληστων
είμαστε ο ανθός της ζωής.
καλλιτεχνες ειναι οσοι ονειρευονται οσοι αυτοοργανωνονται οσοι επιθυμουν
το οπλο μας ειναι η αλληλεγγυη και
η ελευθερη εκφραση
το ποταμι του δεκεμβρη εγινε χειμαρος
ορμητικος που ολοενα διογκωνεται θα γινει
καταρρακτης και υστερα κατακλυσμος που θα πνιξει την αλλαζονια και την περιφρονηση
την εξουσιομανια και την παρακμη τη μιζερια τη διαπλοκή την αδικία και τη γελοιότητα.
οι κοινοτητες των απλων ανθρωπων θα πολλαπλασιαστουν και οι αγωνιστες οπως η Κωνσταντινα Κουνεβα θα γινουν συμβολα ελευθεριας, αφυπνισης του θαρρους και της αυταπαρνησης για τον καθε κατατρεγμενο αυτης της γης.
ευχομαστε σε ολους σας καλη συνεχεια επιμονη υπομονη και δυναμη και προπαντος δημιουργικοτητα
Καλή συνέχεια, παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τι νομιζετε πως καταφερατε με ολη αυτη την "παρασταση"?Απο τι απελευτερωσατε τη λυρικη?Τι εγινε?σας ελειψε το μαλακο κρεβατακι σας και το φαγακι της μανουλας?γιατι αυτα ακουγονται για σας!οτι τα παρατατε επειδη κουραστηκατε...αυτο εσεις το ονομαζετε αγωνα?εγω προσωπικα το ονομαζω 'ΔΗΘΕΝ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ".goodbye λοιπον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα τσακίδια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίστε ένα μάτσο καραγκιόζηδες
ΑπάντησηΔιαγραφήπροφανώς οι παραπάνω ανώνυμοι δεν πάτησαν ούτε μια φορά το ποδι τους στην κατάληψη αλλά εννοείται πως θα έχουν και αποψη.Κάθονται μπροστά στο πληκτρολόγιο σα τους γέρους του μαπετ σοου και κράζουν.Πολύ δημιουργικό παιδιά μπράβο!Αλλά αν ήταν εκεί θα έβλεπαν την εξέγερση να προβάλει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της, ανθρώπους που η αγωνία του Δεκέμβρη δεν έχει κοπάσει μέσα τους και αμφισβητούν παραδεδομένους θεσμούς σε τέχνη κοινωνία και πολιτισμό και δημιουργούν καταργώντας ιεραρχίες, παραδοσιακές δομές και σπάζοντας διαχωρισμούς όπως δασκαλος-μαθητής,καλλιτεχνης θεατης. Εγώ που βρέθηκα εκεί λίγο δυστυχώς,ειδα εκεί μέσα να γίνεται πράξη η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ.Επιτέλους κάποιος παράλληλα με την αντιβία (που καλά κάνει και υπάρχει)έκανε και μια γαμημενη αντιπρόταση!το τι καταφέρανε τα παιδια θα φανεί εν καιρώ, γιατι μας απέδειξαν ότι ο Δεκέμβρης δεν ήταν ενα πυροτέχνημα που τελείωσε,όπωσ διατείνεται ο κάθε μικροαστός,αλλά συνεχίζεται παντού και σε όλους τους τομείς της κοινωνικής (μίζερης)ζωής μας.Μας έδειξαν πως γίνεται η τεχνη του ζειν να ξεπερνάει την ίδια την τέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφή