Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009


2 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε
    δεν ήταν περαστικοί κομήτες
    ούτε καν στιγμιαίοι διάττοντες
    τ’ αστέρια που ονειρευτήκαμε -
    το πολύ καύτρες μέσα στη νύχτα
    απ’ τα τσιγάρα που τινάζαμε
    κι η πύρινη τροχιά τους
    μόλις που πρόφταινε να λάμψει.
    αυτό το λίγο ήταν που γέμιζε τη ζωή μας
    κι αν κάποτε μιλούσαμε για θάνατο
    με σιγουριά τον βάζαμε γι’ αργότερα.

    τ. πατρίκιος


    Με συντροφικούς χαιρετισμούς και μια συγνώμη που σήμερα δεν θα μπορέσω να βρεθώ δίπλα σας.
    γιάννης

    Υ.Γ.: Χάρηκα με το αυτοσχέδιο "πηγαδάκι" πριν τη συνέλευση κι ας είχε έντονες στιγμές. Άλλωστε, δεν μας ταιριάζει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από την ένταση που αναλογεί στις μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή